عسل

جهان ای روله جان از آه لرزید

زمین و آسمــــان و مــاه لرزید

ثلاث و ازگله در غـم فرو رفت

شبانگاهی کــه کرمانشاه لرزید

از آن روزی که چشمم بر تو افتاد

دلــم لــرزید و دینم رفـت بـر بـاد

شدی لیلی شدم بیمار و مجــنون

تـو شیرین مـن و من مِثلِ فـرهاد

علی قیصری 

غـزالِ هــر غــزل امشب توئی تو

عسل تر از عسل امشب توئی تو

بکــن خـــاکسترم از آتـش عشـق

کـه مهمانِ بغـل امشب تــوئی تو

 علی قیصری

فراوان گفته در وصف تـو فایز

نباشد غنچه ای مِثل تــو هـرگز

شدم دیوانه تر وقتی کـه دیدم

تنت را در میــان تــور قــــرمز

علی قیصری

همان برفی که یلــدا را خبر داد

به سرمای زمستان بال و پر داد

سیاهی چــادری با رنگ شب زد

سفیدی دل به آهنگ سحــر داد

علی قیصری

درون کـوچه های شهر شیراز

به دنبال تـوام ای جلوه ی ناز

نهـــادم زیـر پا کـــــوی اِرم را

که شاید بار آخــر بینمت باز

علی قیصری

کـــز دیـــدن رویت نکشم ﺁﻩِ ﺭﻫـﺎئی

بین شب و اقبال سیاهم چه تفاوت

وقتی ﮐـــﻪ ﻧﺸﺎﻧﻢ ندﻫﯽ ﺭﺍﻩِ ﺭﻫﺎئی

علی قیصری